Jak się pozbyć domowych szkodników?

Ciepłe, pełne źródeł pokarmu i zakamarków gospodarstwa domowe stały się atrakcyjne dla wielu nieproszonych gości, takich jak owady, gryzonie, pasożyty i niektóre dzikie zwierzęta, np. kuny. Nie czujemy się komfortowo, wiedząc, że zamieszkały one pod naszym dachem, poza tym często dokonują różnych zniszczeń, przenoszą groźne choroby, zanieczyszczają żywność czy zakłócają nasz spokój.

Jest wiele metod zwalczających szkodniki, zarówno tych domowych jak i specjalistycznych. Jeśli chcemy osiągnąć sukces, musimy rozpoznać rodzaj intruza, jego zwyczaje, słabe punkty, a następnie zastosować odpowiednią taktykę.

Karaluch (karaczan)

Populacja karalucha w Polsce obejmuje 16 gatunków. Ich rozmiar dochodzi nawet do 4 cm. Przenoszą one wiele chorób, takich jak gruźlica, tyfus, cholera, są niekiedy nosicielami larw nicienia. Szybko się rozmnażają, są odporne na niekorzystne warunki oraz na wiele środków chemicznych. Karaluchy zamieszkują przede wszystkim domy wielorodzinne (bloki), w których znajdują się zsypy. Zwalczanie ich jest o tyle trudne, że trzeba dokonać dezynfekcji wszystkich pomieszczeń, lokali mieszkalnych i piwnic. Jeśli zastosowane środki chemiczne nie obejmą któregoś z pomieszczeń, karaluchy bezpiecznie się tam schronią, a następnie powrócą w opuszczone wcześniej miejsca. Aby dezynsekcja była skuteczna, należy również uszczelnić wszystkie otwory, przez które karaluchy mogłyby się swobodnie przemieszczać.

Kuna domowa

Kuna należy do rodziny łasicowatych. Jest niewielkim drapieżnikiem ważącym od 1,2 do ok. 2 kg. Żywi się głównie drobnymi gryzoniami, w poszukiwaniu których pojawia się często na strychach i poddaszach, wywołując głośny hałas szczególnie nocą. Kuna domowa zjada również szczury i dżdżownice, ale także mniejsze zwierzęta, jak kury czy króliki. Nie pogardzi też jajkami, które zręcznie wynosi, nie rozbijając ich na miejscu. Może więc spowodować wiele szkód w naszych gospodarstwach. Zdarzają się także przypadki, w których kuny uszkadzają gumowe płaszcze ochronne i przegryzają przewody hamulcowe w zaparkowanych samochodach, w których kryją się nocą.

Ponieważ kuna domowa jest na terenie naszego kraju pod ochroną gatunkową, najlepiej zastosować zapobiegawczo odstraszacze ultradźwiękowe (dostępne są również takie urządzenia przeznaczone do montowania w samochodzie). Jeśli jednak kuna już zamieszka pod naszym dachem, najlepszym rozwiązaniem będzie użycie pułapki żywołownej. Kiedy zwierzę zwabione przynętą znajdzie się w środku, specjalne zapadnie uniemożliwią kunie ucieczkę. Można wtedy bezpiecznie wywieźć szkodnika do lasu.

Mól włosienniczek

Mól włosienniczek zwany jest także molem ubraniowym, ponieważ chętnie pojawia się w domowych  szafach i żeruje na naszej odzieży. Preferuje ubrania wykonane z naturalnych materiałów, jak wełna, bawełna czy prawdziwe futro, ale nie pogardzi też piórami czy w ostateczności tkaninami syntetycznymi. Ten niewielki motyl (6-12 mm długości) o żółtawej barwie ciała potrafi w krótkim czasie zniszczyć zawartość naszej garderoby, a także dywany czy koce, wygryzając w nich wiele dziurek.

Aby zapobiec pojawieniu się moli, warto umieścić w szafach czy szufladach lawendę, której mole nie lubią. Trzeba też często wietrzyć ubrania, trzepać dywany i koce. Najważniejszym zabiegiem po zagnieżdżeniu się tego szkodnika w naszym domu jest mechaniczne pozbycie się jego larw poprzez np. intensywne wytrzepanie tkanin.

Mrówka faraona

Choć ten niewielki owad pochodzi z Indii, swoją nazwę zawdzięcza jednej z egipskich plag zesłanych na faraona, gdyż stał się bardzo uciążliwym lokatorem naszych domów, szczególnie bloków wielorodzinnych. Mrówki wybierają ciepłe i wilgotne miejsca, ich szlaki wędrówek do żywności często przebiegają w kuchni i łazience. Dość szybko się rozmnażają, powiększając swoją populację. Niszczą i zanieczyszczają produkty spożywcze.

Jeśli chcemy uniknąć pojawienia się mrówek faraona w naszym domu, powinniśmy utrzymywać szczególną czystość pomieszczeń, zamykać żywność w szczelnych pojemnikach oraz zlikwidować wszelkie szczeliny i otwory, przez które mrówki mogłyby się przedostać z innych lokali.

Muszka owocowa

Mierzący jedynie 2-3 mm owad staje się bardzo uciążliwy w okresie letnim, ponieważ odżywia się drożdżami pojawiającymi się na fermentujących owocach. Te niewielkie muszki przyciąga także zapach wina, octu i przetworów. Jeśli w naszym domu położymy niezabezpieczone owoce, w szybkim tempie pojawi się cała chmara muszek owocówek. Nie są one trudne do zwalczenia, należy pamiętać jednak, aby pozbywać się zepsutych owoców, a pozostałe trzymać w lodówce. Trzeba również zabezpieczyć słodkie płyny, gdyż muszki, zwabione ich zapachem, często w nie wpadają.

Myszy i szczury

Gryzonie te od dawna zamieszkują nasze gospodarstwa. Nie są to przyjemni lokatorzy, do tego pustoszą spiżarnie, spichlerze, niszczą książki, tkaniny, atakują domowe ptactwo.  Mogą również przenosić groźne choroby. Jest wiele sposobów, aby pozbyć się tych szkodników z domu. Sklepy oferują różne trutki i pułapki zatrzaskowe. Są to sposoby tradycyjne, ale niekoniecznie humanitarne, często zwierzę ginie w męczarniach. Najlepszym rozwiązaniem byłoby nabycie chwytacza żywołownego, który zwabia gryzonie przynętą, a następnie po dostaniu się zwierzęcia do środka, uniemożliwia mu ucieczkę.

Rybik cukrowy

Jest to niewielki (7-10 mm) srebrzysty owad, pokryty delikatną łuską, porusza się bardzo zwinnie, nie posiada skrzydeł. Zamieszkuje miejsca ciepłe i wilgotne, jest aktywny głównie nocą. Ponieważ ulubionym pokarmem rybika jest skrobia, żywi się resztkami z naszego stołu, klejami organicznymi, martwymi owadami, których pancerz zawiera chitynę oraz np. papierem. Stąd jego niepożądana obecność w naszych domach. Rybika można się pozbyć, wietrząc często pomieszczenia i nie dopuszczając do wilgoci oraz braku higieny.

Skorek

Skorek, zwany również szczypawką, osiąga długość od 1 do 1,5 cm. Jego odwłok jest zakończony charakterystycznymi długimi szczypcami. Lubi wilgotne i ciemne miejsca, więc najczęściej można go spotkać pod starymi deskami i kamieniami. Czasem przedostaje się do naszych domów, zanieczyszczając żywność odchodami. Nie jest jednak niebezpieczny, choć wciąż żywe są opowieści, że skorek może wejść śpiącej osobie do ucha. Jest to jednak mało prawdopodobne.

W ogrodzie skorki mogą być pożyteczne, gdyż żywią się mszycami i gąsienicami, czasem jednak niszczą kwiaty. Aby nie wprowadzić owada do domu, trzeba dokładnie wytrzepać suszące się na dworze pranie, gdyż jego wilgoć przyciąga skorki.

Spuszczel pospolity

Jest to gatunek chrząszcza, którego larwy żerują w suchym przetworzonym drewnie. Tak więc znajdziemy je w starych podłogach i ramach okiennych, więźbach dachowych, drewnianych ścianach, boazeriach i meblach. Białe larwy spuszczela, które mają od 7 do 25 mm, czynią często niewidoczne szkody, drążąc wewnątrz drewnianych elementów kanały. Może to jednak stanowić realne zagrożenia dla naszego bezpieczeństwa, jeśli dotyczy np. więźby dachowej.

Larw spuszczela pospolitego można się pozbyć w różny sposób. Stosowane są np. opryski środkami chemicznymi lub impregnowanie drewna. Jedną z najbardziej ekologicznych współczesnych metod jest jednak poddanie elementów drewnianych działaniu mikrofal. Podgrzewanie drewna do temperatury 55-56 ° C za pomocą specjalnego urządzenia  pozwala na skuteczne pozbycie się larw bez uszkadzania struktury drewna.

Posted in Blog.